Dag 5

Eergisteren is het nog veel later geworden dan dat ik beschreef in mijn blog. Na een lichtknopjes zoek actie, een alarm button die niet ingedrukt moest worden etc. zijn we rond 4:00 middernacht gaan slapen. Gister ochtend moesten we er weer heel vroeg uit want het was 'bootcamp day'. We hadden allemaal een schema gekregen met de te volgen bootcamps en informatie. Je kon dan zelf kiezen naar welke je wilde gaan en naar hoeveel enzo. Ik begon 's ochtends vroeg met een hiphop bootcamp van anderhalf uur door Donyelle Denise Jones (Millennium Dance Complex, So You Think You Can Dance, America's Best Dance Crew etc.). Ze was samen met een meisje die haar assisteerde. Ook zij waren echt veel aan het overacten wat zoveel mensen hier doen. Donyelle had twee zinnen die ze maar bleef herhalen 'Yes no maybe so?' en 'Kinda sort of?' Maar ze hebben ons een hele toffe choreo geleerd. Vond het heel leuk. Ook om een aantal andere finalisten te zien die weer zo onwijs goed zijn. Daarna heb ik een acteer bootcamp gevolgd van weer anderhalf uur door Richard Omar (New York Conservatory For Dramatic Arts, theater/musicals etc.). Je kan van hem leren maar hij is wel heel erg hard. Hij zei tegen een jongen dat z'n haar lelijk zit en dat hij morgen terug moet komen nadat hij er shampoo in heeft gedaan. Vervolgens ben ik doorgegaan naar de volgende acteer bootcamp van anderhalf uur door Roger Del Pozo (New York Film Academy, casting director.) Die man vond ik veel leuker om naar te luisteren. Hij vertelde goede dingen en was onwijs vriendelijk. Daarna zijn ik en mijn kamergenoten allemaal gaan slapen. Ik heb besloten in de avond geen bootcamp meer te volgen en even in bed te blijven liggen. Laat op de avond benaderde Lauren's moeder mij ineens. Ze waren bij een rode loper event in Hollywood en konden misschien wel even langskomen. Na de show ga ik anderhalve week bij Lauren verblijven. We hebben nu al zo onwijs lang, veel en goed contact. Ze was als een beste vriendin zonder haar ooit gezien te hebben in real life. Het was dan ook wel één van de mooiste momenten die ik ooit heb meegemaakt. Ik liep naar beneden toen Lauren en haar moeder in de hal stonden. Ik riep haar naam en toen kwam ze op me afgerend. Ze begon keihard te huilen waarop haar moeder ook begon te huilen. Onze handen zijn voor minuten voor onze mond gebleven. We waren helemaal in een soort shock. Het was zo raar maar zo geweldig. Vervolgens zijn we in een restaurant gaan eten met z'n alle. Lauren bleef maar zeggen dat ze niet kon geloven dat dit echt was. Het was echt super gezellig! Daarna ging Lauren naar huis en ben ik mijn bed ingedoken. Ik was nog steeds heel moe vandaar dat het verslag weer een keer 'the morning after' wordt geupload haha. Vandaag opening ceremonies. Oh en iedereen die mij zo vaak zei dat ik zoveel verwachtingen heb en het gaat tegengevallen.. Not true. Love the USA (a)